SOFİSTİKE

Kuşun gözlerinden kalkar gemi

Kalkar üstüme gelir

Akşamlar asılır kirpik uçlarıma

Zaman rotasız zehir

Ve kafiyeler boğulur balıklarla

Rıhtıma yanaşmaz elim

Hayat; ölüm- kaçış bileşkesidir

Geceler yıldızları üşütmez

Gaz lambaları erir

Mağarasında büyür örümcek

Kaynar birkaç noktada tenim

Sonra şiirimi tam göğsüne vurursun

Yahudanı çarmıha gerer gibi

Ama kurak toprakta yetişmez sebil

Deniz sulanmaz 

Pasifize eder bu öngörü beni

Halatlar düğümlenir ciğerimin bam teline

Zor nefesler sırtımda

Yıl 2020 iken

Gözlerim Aralık

Sokaklarımı kendim boyuyorum

Nasılsa perde kapanık

Hadi biraz sofist olalım.