YAKIŞMIYOR ŞANIMIZA

Böyle suskunca ölüp gitmek yakışmıyor şanımıza

Durup gitmeli dediğimiz duraklar
yıkık harap yıl bininde
sokaklar düğüm
soyunsa durgun
Bir sahil kenarı gülmeden ölüp gitmek yakışmıyor şanımıza

Tutuklu maddelerin ak saçları
Gece çökünce alır kuş yası
Heyhat ölüm şanlı şey amma
Yıllarca aradığımızı bulamadan ölüp gitmek yakışmıyor şanımıza

Şimdi bölük takılar
Acı bir kamelya dibi
Bir sokak köşesi içim
Bir düşmüş kağıdın perçemi
Nutkunda takılı zerreyi seviyorum
Ama bir deniz yamacına çöküp ağlamak yakışmıyor şanımıza

Ve can ardım
Ve inan çıkmak ya da ölmek değil mesele
Temmuz ölmüş tam yirmisinde
Mağarana giremeden öldün harmis anlıyorum harını
Ama kalp kapakçığında
galatayı görmeden ölmek de yakışmıyor şanımıza.