28 ŞUBAT POSTMODERN DARBE

    Modern Türkiye’de asker-sivil ilişkisi, genelde sorunlu olagelmiştir; özellikle askerin sivil cenaha duyduğu güvensizlik ve ayrıca kendisini cumhuriyetin değerlerinin bekçisi addetmesi ile bu gerilimli ilişki zaman zaman darbelerle noktalanmıştır. “Başarılı” darbelerin yanı sıra çeşitli darbe girişimleri yapılmıştır. Böyle bir girişim en son bu yılın Temmuz ayında yaşanmış, başarısız olmasına rağmen de ülkeye epeyce hasar vermiştir. Seçilmiş hükümeti yerinden etme bakımından “başarılı” darbeler 1960, 1971, 1980 ve son olarak da 1997’de gerçekleşmiştir. Ancak 28 Şubat postmodern darbe olarak nitelendirilen bu girişim, diğerlerinden oldukça farklı seyretmiş ve sonuçlar doğurmuştur. Daha öncekilerden farklı olarak konvansiyonel yöntemlere başvurulmamış, çağın koşullarından faydalanılarak geniş destek sağlanmıştır. Çeşitli kurumların yanı sıra medyayı kitleleri ikna etmek, darbe koşullarını hazırlamak, makbul olan ile olmayan arasında ayırım yapmak gibi amaçlar için kullanılmış ve ciddi bir başarı sağlanmıştır. 

Türkiye’de böyle bir darbe yaşanırken, Batılı devletler bunu bir darbe olarak algılamak istememiş, daha ziyade haddini aşan İslamcı bir hükümetin doğru yola getirilmesi şeklinde yorumlanmıştır.

Kimine göre bu darbe bin yıllık etkisi olacak diye hesap ediyordu. Ama halk öyle düşünmüyor demokrasi yönünden bakıyordu ve öyle de oldu. Pek çok insan bunun acısını yaşadı ve o acıları daha devam ediyor. Türkiye’de darbeler her zaman ülkeyi geriye götürmüştür.