HASRETLİK

İlkbahar gelince yeryüzünün dirilmesi gibi
Yeşil gözlerini görmek
Yağmurlu okul çıkışları
Alnından yanaklarına doğru
Yağmur damlalarının şefkatle okşaması
Güzelliğini
Su  birikintileri
Yada
Hızla geçen arabaların su sıçratması gibi
Gözlerin ışık saçıyor  gözlerime
Kinden
Nefretten
Kibirden 
Bütün kötü huylardan arınıyorum.
Konuşurken seninle
Ellerim titriyor.
Utanan gözlerim saklanacak bir mesken arıyor.
Yeşil gözlerin de kayboluyor derinlemesine
Belki kalplerimiz  kavuşamıyordu.
Gözlerimiz gibi her sabah  okul vakitlerinde
Cuma çıkışı törenlerde
Yüreğim  ağzımda geziyordum hep
Sana birşey olacak korkusuyla
Ağrıya  gece çabuk çöküyordu.
Gece parıldayan gözlerini bilirim ben
Gün boyu sesin yankılanırdı
Beynimin koridorlarında
En büyük nuktem
Sana sarılamamak.
Bakmaya hâya ederken
Nasıl yapabilirdim  ki
En çok kokuna hasret yaşadım ben C.k
Kanım çekiliyordu
Susayınca içimin yanması gibi
Hasretlik...

 “ İçimde ki beni,seni beklerken harcadım ondan bu tükenmişliğim.”