BAKMA HEMEN YILDIZLARA

Süngüsüz dar sokaklarda tükenmek,

varacağımız yerin son olmadığını bilerek,

Merhaba

Yetmiyor susmak

Yetmiyor...direnmek ve savaşmak

Bağışla

Ama...

Fazla yakınsın.

Keskin bir bozkır rüzgarının parçaladığı sahil kasabasını hatırla ...

Ama

Yinede biz,

Hikayenin içindeki hikayemin sonunu böyle düşlemeyelim

Bir anlamda bir olmak için can havlindeyiz

Ve

Sen gerçeğe yenilme diye,

Uzak ütopyalardan karakterler getiririm.

Daha önce düşünmüş müydük bunu biz?

Kaç ölümlünün canı ile severdim?

Şayet ben sevmeye meyillenseydim…

Bence, ben yaşıyorum.()

Bence, nasıl büyük bir hınçla,

Umudun ve derinliklerin mutluluklarıyla,

Bir kere olsun hüzün uğramadan sana,

 Efsaneleşerek,

Her seferinde yıldızlara ve kendine daha yakın,  

Sanat ve sana ayrılmış engin gülmeceleri zorlayarak,

Yaşama hakkını elde etmenin spesifik mücadelesini vermekteyiz.

Bence bakma hemen yıldızlara,

Belli mi olur?

Belki de ben daha değerli bir hazine bırakırım avuçlarına.

Aslına bakarsak,

Ayrılıkların, eksik kalmaların, üstüne müthiş samimiyet sinmiş acı ile karışık bir hüzün karmaşasının, ılık gibi inişindeyiz.

Bagışla

Galiba anladığımın kadarını anlatmayacağım

Bağışla

Başaramadıklarımızın, ulaşamayacaklarımızın izini sürmekteyiz…