MUM ALEVİ

Kelimeler kusursuzca işliyor bedenime

Kararsız bir ufkun gölgesindeyim

Mum ışığıyla ısıtıyorum şarap kızılı gözlerimi

Boynumu büküyorum, kirli çaresiz bir çocuk gibi...

Tazeliğini koruyan ateş tenimi yakıyor

Gözlerim sıcaktan kavrulmuş bir bakışta

Raflarda dizilen kalıntı edasıyla, derin bir iç çekiyorum

Gömüyorum geceyi içime.

Gece mi; huzur, yakarış, kiminin çaresizliği, kiminin hayalleri, kiminin de duasında gizlediği umut.

Benim hayallerim, içime sığdıramadığım kalp atışım

En büyük sabrım...

Çıplak ruhların hevesine bulanmış serseri çocuğum ben.

Yetmiyor çarkı deviriyorum,

Yetmiyor günaha bulanıyorum.

Boşvermişliğimin elemi bir damlada sınırlı.

Ufak bir esintiyle canlanan maziye eşlik eden melekler,

Bu bir yasakmış gibi, ürkek bir edaya teslim edilmiş

İki çift gözden döküyor yaşlarını.

Kapağını araladığım bir kitap, bu denli mi susturur

Bu denli mi yüz kızartır!

Hiç söz etmeyin, hiç söz etmeyin

Bazen öyle anlarım oluyor ki

Yaşadığıma inanamıyorum.