NEFRETLİK RÜZGAR

Kokun henüz dağılmamışken esti rüzgar

Saçın ellerimin arasından gitmeden

Sesin kulaklarımdan silinmeden hemen önceydi

Dökülmüş yaprakların ağaca özlemi bitmeden başladım özlemeye

Silmeye çalıştım gidişini hafızamdan

Kafamdan tonlarca kelime sürüklendi bir fırtınaya

Vedaya uzak bazı hayatlar, bazen ölüm yetmiyor bir vedaya

Birileri hep gidiyor, tek gidip çok götürüyor

Susuyor bazen cümleler, yetmiyor anlamı

Kalmadı güzel denen günler senden uzakta

Alt sokakta 'sesin uzaklara gitmesin' yazıyor

O güzel sesin uzaklara gitmesin.

Kokunu dağıttı nefretlik bir rüzgar

Saçların nehir oldu ellerim arasında

Sildin sesini kulaklarımdan

Sesin gitti uzaklarıma.