Omzumdan bileğime işliyor bıçak yarası
Bir vurgunum, sürgün yüreklerin kara bağrında
Ötesi var mı can acısından erimiş
Gözyaşının tene bulaşmış ıslaklığı
Gökyüzüne haram kılındı bakışları
Onlara mavilik keskin bir bıçak darbesi
İşlemiyor bedenine huzurun esintisi
Çünkü katledildiler !
Dayan kadınım, dayan!
Kiminde yara izi, kiminde bıçak darbesi
Acı çaresiz çığlık...
Dindi mi haykırışımız?
Dinmedi ! Yerle yeksân oldu
Son bulmadı acı inleyiş
Bir Münevverimin lime lime edilişi kaldı hatıramda Özgecanımın hayalleri
İçimde dinmeyen sızı ve dahası...
Ele avuca sığmayan bir haykırışım var
Sığmıyor ahlarım, bu âlemin kirli tozuna
Susma kadınım, susma!
Bu hikayenin özeti,
Annesiz bırakılan evlat
Evlatsız bırakılan anne
Hüküm olarak umutsuzluğa terk edilmiş kadınım.
Dayan kadınım, dayan!
Toprak âh ediyor
Hak etmeyişleri, içinde inleyen masum bedenleri!
Beyhude bir çırpınışla
Issız gecelere saklıyorum kinimi, nefretimi
Ben insan doğdum, insan öleceğim.
Dayan Kadınım Yarına İnan!
Ağrılıyım. İstanbul’da yaşıyorum.Bayburt Üniversitesi Rehberlik ve psikolojik Danışmanlık 3. Sınıf öğrencisiyim. Çocukluğumdan beri en çok şarkı söylemeyi seviyorum. Daha sonra şiirle tanıştım ve şarkı söylemenin yanı sıra şiir yazmaya da başladım.Konu olarak belli bir sınırlamam olmamakla beraber kalbime dokunan her konuda yazabilirim. Tabi bu dokunuşun en büyük mimarı ise insan denen zor varlık ve onun hayat içerisindeki muazzam döngüsü. Saygılarımla.
YORUM YAP
Yorumunuz onaylandıktan sonra yayınlanacaktır. Yorumunuza yanıt verildiğinde mail ile bilgilendirileceksiniz.