ANLAŞMALI BOŞANMA

    4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’na göre boşanma davası anlaşmalı ve çekişmeli boşanma davası olarak iki şekilde açılabilir. Anlaşmalı boşanma davası genel itibari ile her iki tarafın boşanmanın tüm sonuçları hakkında özgür iradeleriyle anlaşarak evlilik birliğini sona erdirmesi amacıyla açılan davayı ifade etmektedir.

Anlaşmalı boşanma davasının açılabilmesi için en önemli şart evliliğin en az 1 yıl süren sürmesidir. En az bir yıl süren evliliklerde boşanma iradeleri bulunan eşlerin birlikte başvurması ya da bir eşin diğerinin açtığı davayı kabul etmesi hâlinde söz konusu olur. Türk Medeni Kanunu anlaşmalı boşanma iradesinin oluştuğu bu durumda evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını ve taraflar da boşanmada anlaşmışsa evliliğin sürdürülmesinin taraflar açısından anlamsız olduğunu kabul etmektedir. Bu durumda boşanma kararı verilebilmesi için, hâkimin tarafları bizzat dinleyerek iradelerinin özgürce açıklandığına kanaat getirmesi ve boşanmanın malî sonuçları ile çocukların durumu hususunda taraflarca kabul edilecek düzenlemeyi uygun bulması gerekmektedir.

Hâkim, tarafların ve çocukların menfaatlerini göz önünde tutarak bu anlaşmada gerekli gördüğü değişiklikleri yapabilir. Bu değişikliklerin taraflarca da kabulü hâlinde boşanmaya karar verilir. Bu durumda tarafların kabulü hâkimi bağlamayacağına ilişkin kanun maddesi uygulanmaz.

Anlaşmalı boşanma davasının gerçekleşebilmesi bakımından Türk Medeni Kanunu kapsamında belirli şartların gerçekleşmesi de gerekmektedir. Bunlardan ilki evlilik ilişkisinin nikah tarihten itibaren en az 1 yıl sürmüş olması, ikincisi eşlerin mahkemeye beraber başvurmuş ya da bir eşin açtığı boşanma davasını diğer eşin kabul etmiş olması, üçüncüsü hakim huzurunda boşanma iradelerini açıklamaları ve son olarak dördüncüsü ise hakimin boşanmanın mali sonuçları ile çocukların durumu ile ilgili düzenlemeyi uygun bulması gerekmektedir.

Yargıtay kararına göre anlaşmalı boşanma davalarında taraflar, duruşmaya çıkmış olsa dahi boşanma hükmü kesinleşmeden önce anlaşmalı boşanmaktan vazgeçebilir. Üstelik vazgeçerken herhangi bir gerekçe bildirmeleri de gerekmemektedir.