Sınırlarımız
Evrenin sonsuzluğu içinde hayatın bize çizdiği sınırlarla sınanırız.
Bazıları hayali bazıları ise hilafsızca barizdir. Bizler her çeşidine mahkum ve ötesinden mahrumuz.
Hudutsuzca kemirse de ferimizi hudutlarımız,
Eşeleyerek çıkacağız her bir parçasını.
Çünkü insana yakışmaz bundan gayrısı.
Yeter ki sınırlarımız gölgelemesin insanlığımızı.
Hangi onurlu yaşam var ki sınanmamıș olsun?
Hangi yol var ki yokuşsuz olsun?
Hangi el nasırsız, hangi göz yaşsız ve hangi yürek yarasız?
Hiç yakışık alır mı bunu insan doğası?
Zihnimizde düğümlense de adımlarımız
Çözülmeyi bilir girdaplı etaplarımız.
Ve uyanır serkeș umutlarımız.
İşte bundandır çizilir sınırlarımız.
İlginçtir ki insanı sınırlarla sınayan yine insandır.
Ve insanın yakamozu da insandır.
Gecesi de gündüzü de insandır.
Eşiği de akıbeti de insandır.
Çünkü insanı kendisiyle buluşturan bir başka insandır.
Çünkü insan insanın sınırıdır.
Kimisini sevgiyle sıvazlar sınırları
Kimisini de ıssızlığıyla sınar.
Kimisi kuyulardan kucaklar göğü
Kimisi de kanatlarıyla doğup büyür.
Ama hepsinin vardır illaki bir sınırı.
Hepsinin tutukludur bir kısmı.
Mühim olansa insana yaraşır şekilde aşmaktır o sınırı.
Ve çokça şifa bulmaktır..
YORUM YAP
Yorumunuz onaylandıktan sonra yayınlanacaktır. Yorumunuza yanıt verildiğinde mail ile bilgilendirileceksiniz.