post-thumb

BİR SES VER

Nefesimin daraldığı anlar artıyor.
Lütfen bir ses ver!
Dilime dolanan kelimelerin haddi hesabı yok,
Eziliyorum, eziliyorum günbegün, bir ses ver!
Boşluk gibi, hiçsizliğe inat yok oluyorum.
Çaresiz, bedbaht bir kölenin vurgun yüreği ile haykırıyorum...
Haykırıyorum, boyun eğmiş bir köle düşün,
Kendi toprağında çiçek açsın diye mağrur bakışlarla hissettirmez mi muhtaçlığını.
Fütursuzca bir elemle kavrulmazmı tenindeki gözyaşı...
Azad et beni, azad et!
Nefsimin hücrelerine bölündü gafletin 
Bir ses ver!
Kederim, gökyüzündeki kuşların telaşı olsun!
Bir ses ver!
Sığmıyor!
Oyuk oyuk sessizligimi gömüyorum.
Bir el, dileğim şefkat dolu bir el...



Okunma Sayısı:

Ayşe DEMİR

Ayşe DEMİR

Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık son sınıf öğrencisiyim. Araştırmayı, okumayı, seslendirmeyi yeni arayışlarda bulunmayı seviyorum. Şiir, psikoloji ve müzik en büyük ilgi alanlarım arasında yer almakta. Amatörce şarkı seslendiriyorum. Okudukça, derinleştirdikçe paylaşmayı, kağıda aktarıp insanların kalbine dokunmayı, onlarla paylaşmayı seviyorum. Konu olarak belli bir sınırlamam olmamakla beraber kalbime dokunan her konuda yazıyorum. Yazılarımı okuyup geri dönüt sağlamanız beni oldukça mutlu eder.

YORUMLAR

YORUM YAP

Yorumunuz onaylandıktan sonra yayınlanacaktır. Yorumunuza yanıt verildiğinde mail ile bilgilendirileceksiniz.