BİR SES VER
Nefesimin daraldığı anlar artıyor.
Lütfen bir ses ver!
Dilime dolanan kelimelerin haddi hesabı yok,
Eziliyorum, eziliyorum günbegün, bir ses ver!
Boşluk gibi, hiçsizliğe inat yok oluyorum.
Çaresiz, bedbaht bir kölenin vurgun yüreği ile haykırıyorum...
Haykırıyorum, boyun eğmiş bir köle düşün,
Kendi toprağında çiçek açsın diye mağrur bakışlarla hissettirmez mi muhtaçlığını.
Fütursuzca bir elemle kavrulmazmı tenindeki gözyaşı...
Azad et beni, azad et!
Nefsimin hücrelerine bölündü gafletin
Bir ses ver!
Kederim, gökyüzündeki kuşların telaşı olsun!
Bir ses ver!
Sığmıyor!
Oyuk oyuk sessizligimi gömüyorum.
Bir el, dileğim şefkat dolu bir el...
YORUM YAP
Yorumunuz onaylandıktan sonra yayınlanacaktır. Yorumunuza yanıt verildiğinde mail ile bilgilendirileceksiniz.