CIZLAM

Gittikçe uzuyor gölgeler

Bulutlar habire kızıl alıyor güneşten

Tatlı bir rüzgar esiyor güneyden

Gölgemi arkada bırakır gelirim sana

Bakar gelirim kızıl kıyamete

Yolun sonu elma çiçekleri, menekşeli balkonlar

Mutlu çocuklar, dili çözülmüşçesine konuşan yaşlılar

Cızlam bu kıyamet yolun sonu

Kurtuluş ki hilali ayın, ilk günleri baharın

Öyle bir kurtuluş ki, adın...

Bir çiçek meyveye yeni durmuş

Yeni kurulmuş oyunları çocukların

Çayı hazır menekşeli balkonların

Bir balkonda üç defa geçti adın

Kulaklarımda üç bayram peş peşe yaşandı

Adınla hürdüm ben, adınla kurtuldum

Adınla yönettim adımlarımı...

Solumda tatlı bir rüzgar

Dilimde en neşelisi ıslıkların

Rüzgara karşı göçmen kuşların kanatları

Kanatlarının altı özgürlük, üstü mavi gökyüzü

Yolum sana; solum kuşlar, kulağımda serseri çığlıklar

Önüm en kızılı kıyametlerin

Ben beklerim yolun sonunu

Sonu özgürlük bu yolun

Solum güney sağım kar kıyamet

Adım bir kızıl ağustos, adın merhamet.