İNCİNDİM

İNCİNDİM

Kalbimin incindiği yerden bakıyorum hayata

Bir daha inciniyorum

Uçurum kadar korkunç yaşaması

Kanatlanıp uçmak kadar imkansız sevinciyle

Bu hayatı ben sevemedim

Güzelden dem vuranı yerden yere vuranla

Ben aynı yeryüzünde yaşamayı her saniye incinmek sayarım

Vardır ya

Tene değmese de cana değen çoğu şey

Dile vursan da eksik kalan içindekiyle

Bazen içindekini de dile vurmamanı

vuramamanı ben garip görürürüm

İşte zalimden zulüm gören de olmayana kadar

halden anlamamış olmayı

Habire unutmayı

Ben incinmek sayarım

Bu yüzden ben hep inciniyorum

Amansız bir acı bu

Çatırdayarak yeni bir insan inşa ediyor sanki

Hani bir suya değse

Su o çatlağa sızsa

Belki yeşiller biterdi ruhumda

Sonra maviler

Belki bir gökküşağı 

Yağan yağmur sonrası gözlerimden yüreğime

Sahi incinmek dedim ya

İncindim ben

İnceldim

Şimdi siper oldum incindiğim yerlerime

Yazık olmasın

Dünyanın işçiliğine.