KARMAŞIK

Çiy düşüyor sabah beş vakitleri  "Gönül bağıma "
En kırsal en kuytu köşelerde ki
Ölümsüz sandığım 
Adına; kendi dilimde " Herdem " dediğim
Umut kırıntıları ile gemiler yapıyorum.
Yağmurlu günlerde
Gönlümün yükünü taşıyorum.
Metropollere doğru.
O gün
Başları öne eğik insanlar görüyorum.
İkinci yüzlerinden arınırken
Yağmur, yeryüzünü yıkadığı gibi
Insanlığıda temizliyor günahlarından sanki
İşte o zaman
Karşılaşabilme ihtimalleriyle dolduruyorum
Karamsarlığın hüküm sürdüğü beynimi
Atıyorum bedenimi
Bir sahile
Bir caddeye
Ya da  bilmediğim bilmem kaçıncı
Bir kara parçasına
Sakın  seni yanıltmasın  bütün bunlar
Bir ayakkabı boyacısının
Büyük sandığı kadar büyük  sanıyorum kendimi sana yaklaşırken.
En az onun kadarda gururluyum.
Onun savaşı eve ekmek parası götürmek
Benim savaşım seni bir kez olsun görmek.
Sevmek değil yanlış anlama
Gittiğin gün azaltmaya başladım
Seni sevmeyi bir kötü alışkanlığı bırakır gibi
Sen kilometreler koyduğunu sanırken aramıza
Ben o kadar inanmaya başladım olmayacağımıza.
Yaşadığımız şehirler ayrılsada
Aynı gökyüzünde buluşuyor gözlerimizin rengi 
Aynı oksijen dolasiyor ciğerlerimizede
Bütün insanlar gibi
Uzaklaşmak mı ?
Yok yok kaçmakla  değişmiyor bazı şeyler.
Kabul et artık bunu ben kabullendim.
Ne geleceğine
Ne seveceğine
Benim payıma düşendi  acı gerçekler
Yüreğime  yediğim yumrukların haddi hesabı  bile yoktu.
Yarın yine güneş doğacak
Yeni umutlar kök salacak en kör noktalarımıza.
Kışın ölen kasımpatılar  ilkbaharla doğacak
Sarı, beyaz ve  pembe renkleri kuşatacak umutlarımızı
Basıp geçtiğimiz  toprakları
Bakan bir çift gözde güzelleşecek
Anlam bulacak başkaların  ömürlerinde
Kasımpatıları  seni hatırlatıyor
Ya da Sen seviyorsun diye değil
Sadece ve sadece çiçek olduğu için sevmek istemiyorum  artık.
Seni görme isteğime aldırış etme
O yüzden
Çevir gözlerini benden uzağa
Katma ismimi düşüncelerinin arasına
Içtiğin kahvenin hakkını ver
Hatrım olmayanın hatrı yoktur bende
Başlamayan bir cümlenin noktası olmaz.
Kararsızlığım satırlarımda baş gösteriyor farkındayım .
Beynim ikiye bölünmüş
Bir yanım yaklaşmak
Öteki yanım  ise kaçmak  istiyor 
Oysa kalbim biliyor beş dakikalık mutlulukların yetmeyeceğini.
Yanımdakiyle  yaşayıp aklımdaki ile ölmek  istemem.
Olasılıksız mı seni unutabilmek ?
Seni sevdiğim gibi yanılma payım hiç yok mu?
İlk kez yanılmalarım doğru olsa ne çıkar.
Unutmanın formülü  yaşlılık olmamalı
Yaşamak bizi beklerken.